تام پارادی، متخصص برنامههای غذایی، Roquette America، میگوید: روش اصلی برای تهیه صمغ مورد استفاده در تولید پاستیل شکری ترش بر پایه لیکاسین شامل استفاده از شربت با 85 درصد جامد است.
محلول ژلاتین در شربت مخلوط می شود، جایی که از طریق یک اجاق گاز HTST اجرا می شود و به یک محفظه خلاء تقریباً کامل کشیده می شود تا خشک و خنک شود.
سپس محصول به منطقه اختلاط و اندازه گیری می رود، جایی که با مواد افزودنی تصفیه می شود و به خطوط تولید پمپ می شود.
طراحان همچنین باید از وضعیت FDA پلی ال ها و هر گونه الزامات برچسب مطلع باشند. زایلیتول و مانیتول به عنوان افزودنی های غذایی ذکر شده اند.
سوربیتول GRAS است، با این شرط که اگر مصرف روزانه 50 گرم برای بزرگسالان مورد انتظار است، محصول باید حاوی برچسب هشدار دهنده خواص ملین آن باشد.
Lycasin یک GRAS خود تأیید شده است، به این معنی که FDA وضعیت را بر اساس درخواست های بررسی شده پذیرفته است. مالتیتول در انتظار وضعیت GRAS است.
مهم نیست کالری چه مقدار باشد، هدف دستیابی به بافتی قابل مقایسه با محصولات صمغی شیرین شده با شکر است. FDA برخی “نامه های عدم اعتراض به ادعاهای کالری” را برای پلی ال ها منتشر کرده است.
بر اساس این سناریو، سوربیتول 2.6 کالری در هر گرم را بر اساس وزن خشک تعیین می کند. زایلیتول و HSH در هر گرم 3.0 کالری رتبه بندی می شوند.
جسیکا آلدریچ، متخصص فنی شیرین کننده، Nutrinova، Inc.، Somerset، NJ، می گوید: «چالش شیرینی های بدون شکر نه تنها جایگزینی شیرینی، بلکه در حجم عمده آن است.
شیرینی یک محصول از حجم دهنده های مورد استفاده و همچنین شیرین کننده های با شدت بالا ناشی می شود. ترکیبی از مواد حجیم کننده و شیرین کننده ها باید برای بهینه سازی طعم و مزه انتخاب شود.
رسیدن به سطح شیرینی دلپذیری که طعم را مهار نمی کند. را می توان با استفاده از Sunett به تنهایی یا در ترکیب با سایر شیرین کننده های با شدت بالا به دست آورد.”
Acesulfame-K در برابر گرما و شرایط pH مقاومت می کند. همچنین با مواد دیگر تداخل ندارد. آسپارتام دیرتر شروع به شیرینی می کند که تمایل به ماندگاری دارد اما طعم خوبی را به همراه دارد. ترکیب شیرینکنندههای با شدت بالا، شیرینی و طعم متعادلتری را به دست میدهد، بهویژه در رابطه با مقداری شیرینی و بدن ناشی از حجمدهندهها.
هر یک از شیرین کننده ها را می توان به عنوان تنها شیرین کننده اضافه شده استفاده کرد، اگرچه آسه سولفام K می تواند مقداری تلخی داشته باشد.
آسپارتام در pH 4.2 پایداری مطلوبی دارد. بالاتر و کمتر از آن pH، آسپارتام به مرور زمان در محلول تجزیه می شود. فعالیت آب شیرینی پزی در حدود 0.65 ممکن است تا حدودی به پایداری کمک کند.
متعادل کردن شیرینی، اسیدیته و طعم ها برای دستیابی به یک محصول صمغی با کالری کمتر مورد نیاز است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.